Są na świecie ludzie, którzy chcą zobaczyć Neapol i umrzeć. Mi wystarczy Puszcza Białowieska. Naprawdę, za każdym razem gdy tu przyjeżdżam, mam wrażenie, że wracam do korzeni. Odpoczywam, rozmyślam, zwalniam. Patrzę na drzewa. A nie ma na świecie piękniejszych drzew niż te białowieskie. W poprzednim wpisie zwiedzaliśmy ukrytą w Puszczy Białowieżę, dziś zabieram Was na szlaki piesze i rowerowe.
1. Rezerwat Ścisły Białowieskiego Parku Narodowego
Tylko drewniana brama (bez gwoździ!) oddziela nas od najcenniejszej części Białowieskiego Parku Narodowego dostępnej dla przeciętnego turysty. Po jej pokonaniu trafiamy do Puszczy, pomiędzy 50 - metrowe świerki, brodate od porostów graby, strzeliste dęby i ogromne lipy. To milczące, ciemne królestwo drzew, tak zmienne i niezmienne równocześnie. Mijamy leżące kolumny umarłych kolosów, które rozkładając się powoli w dnie lasu, dając nowe życie kolejnym pokoleniom. Próbujemy dostrzec liście najwyższych drzew, ale łatwiej odgadnąć gatunek po korze. Obserwujemy naturalne ścianki wspinaczkowe z hub, dywany mchów i porostów i uczymy się, jak wygląda Las.
Wejście do rezerwatu ścisłego odbywa się jedynie z przewodnikiem (biura przy wejściu do Parku Pałacowego przy ul. Olgi Gabiec, polecam PTTK i Sóweczkę), koszt ok. 30 zł (w zależności od ilości chętnych) czas przejście około 4 godziny.
2. Żebra Żubra
Tajemnicza nazwa ścieżki spacerowej nawiązuje do drewnianych kładek, którymi szlak w większości prowadzi. Przez długi czas ścieżka przypominała żebra potężnego trawożercy, bo deski leżały w dość sporych odległościach, teraz ścieżka jest wyremontowana i można spokojnie wędrować nie patrząc pod nogi. Lepiej patrzeć w górę i spróbować poszukać wzrokiem czubków najwyższych drzew. Teren wokół kładki jest podmokły, roślinność bujna a i płazów, i komarów znajdziemy tu obfitość.
Ścieżka zaczyna się przy szosie w stronę wsi Budy, kawałek za białowieskim skansenem. jej długość to 4 km, kończy się przy Rezerwacie Pokazowym Żubrów, polecam szczególnie pieszym.
3. Rezerwat Pokazowy Żubrów
Pewne miejsce na żubra, a także na łosia, wilka, jelenia i żubronia. Ten ostatni to smutny wynik eksperymentu mającego na celu, poprzez połączenie krowy z żubrem, stworzenie mało wymagającej góry mięsa, pasącej się na nieużytkach. Niestety żubronie okazały się nieprzewidywalne, agresywne, a przy tym podatne na choroby. Ostatnie sztuki żyją w rezerwacie.
Do rezerwatu można dotrzeć także żółtym szlakiem z Białowieży (około 45 minut), wstęp płatny.
4. Miejsce Mocy
To najbardziej tajemnicze miejsce w Puszczy Białowieskiej i nikt nie potrafi udzielić odpowiedzi czym właściwie jest. Miejsce Mocy wyróżnia się bujną roślinnością, nieco bardziej rosochatymi drzewami i porozrzucanym w dnie lasu kamieniami. Radiesteci wyczuwają tu silniejsze pole magnetyczne, tzw. "dobrą energię" i liczne podziemne cieki wodne, niektórzy doszukują się tu miejsca pogańskich praktyk. Jak jest naprawdę - nie wiadomo, ale zaleca się przebywanie w tym miejscu nie dłużej niż 15 minut.
Do Miejsca Mocy wiedzie żółty szlak z Białowieży w stronę Hajnówki, przy niewielkim leśnym parkingu zmieniamy szlak na czarny. Warto wybrać się rowerem.
5. Szlak Dębów Królewskich
Jakie są białowieskie dęby? Na pewno stare, ale zdziwiłby się ten, kto szukałby wśród nich konkurentów dla Bartków, Wojciechów i Napoleonów. Dęby tutaj nie są imponująco grube, a ich konary nie rosną wszerz i nie tworzą wokół pnia ogromnej korony. Przeciwnie, drzewa są smukłe, strzelają wysoko w niebo, jak najszybciej próbując wyrosnąć ponad koronę lasu, tak 40-45 metrów w górę. Kto przegra wyścig o światło - zginie. Dęby na Szlaku Dębów Królewskich to piękne, stare drzewa, każde z nich nosi imię polskiego króla.
Szlak znajduje się około 6 km za Białowieżą, w kierunku wsi Budy. Wstęp jest płatny (około 5 zł), a przejście zajmuje około 20 minut.
6. Dziedzinka
Dziedzinka to miejsce na ziemi prof. Simony Kossak, córki Jerzego Kossaka, biolog i miłośniczki Puszczy. Bez bieżącej wody i prądu, za to w otoczeniu Puszczy Simona spędziła kilkadziesiąt lat życia. Obecnie w Dziedzince nie mieszka nikt, ale miejsce jest zadbane i mam nadzieję, że pojawi się pomysł na jego zagospodarowanie.
Do Dziedzinki można dojść z Białowieży wybierając szlak czerwony, następnie należy kierować się znakami trasy nordic walking (zielony lub czarny). Spod Dziedzinki można wybrać się na południe w stronę Wysokiego Bagna i granicy z Białorusią.
7. Hwoźna
Obszar Ochronny Hwoźna to mozaika siedlisk, której osią jest największa z puszczańskich rzek - Narewka. Można wybrać się do Ostoi żubrów na uroczysku Kosy Most, powędrować znakowaną na czarno dawną drogą łowiecką - Carską Tropiną albo zielonym Wilczym szlakiem.
Rezerwat leży około 20 km na północ od Białowieży, więc pieszą wycieczkę polecam tylko najwytrwalszym włóczykijom. Dotrzeć to najłatwiej z Narewki i Starego Masiewa. Wejście na teren rezerwatu jest bezpłatny.
Tak apropos powrotu do korzeni czyli czegoś co mistrz Adam określał "jestem stąd", znasz ten kawałek" https://youtu.be/aWRo7VxrZWw ?
OdpowiedzUsuń