Beskid Żywiecki. Przez Policę na Halę Krupową

Po wiosennych rozlewiskach Warty ciągnęło mnie w góry. Zatęskniłam za przestrzenią ograniczoną czymś na horyzoncie ;) A pogoda dodatkowo sprzyjała planom górskich wędrówek. W Tatrach trwało krokusowe szaleństwo, podobnego obawiałam się w Gorcach. W końcu padło na Beskid Żywiecki. Postanowiliśmy pokonać niebieski szlak z Zawoi Widły przez Cyl Hali Śmietanowej na Policę, a dalej do schroniska na Hali Krupowej.

Zawoja Widły - Mosorny Groń

Pierwszy odcinek, znaczony niebieską farbą to był prawdziwy wiosenny spacerek. Pierwszy etap to nudna wędrówka  z przystanku autobusowego po asfalcie, ale gdy tylko weszliśmy pomiędzy pierwsze drzewa otoczyła nas prawdziwa wiosna. Las był zielono - biało - fioletowy. Runo porastały łany zawilców, przylaszczek i czosnku niedźwiedziego.

Jedną z największych atrakcji tego odcinka niebieskiego szlaku jest Wodospad na Mosornym Potoku. Niebieski szlak odbija ostro w dół, a my po pokonaniu kilkudziesięciu drewnianych stopni docieramy do potoku. Wodospad mierzy około 8 metrów, a uroku dodają mu skalne stopnie przypominające skaliste półki. 

Wreszcie niebieski szlak spotyka się z żółtym, a my odbijamy na Mosorny Groń  (1047 m n.p.m.), żeby popatrzeć na najbardziej hipnotyzującą spośród polskich szczytów, Jej Wysokość Babią Górę. 

Mosorny Groń - Polica

Z Mosornego Gronia wędrujemy żółtym szlakiem na Cyl Hali Śmietanowej (1298 m n.p.m.). Na niewielkiej, częściowo zalesionej Hali Śmietanowej znajduje się niezły punkt widokowy. Tu zaczął się także śnieg na szlaku, który towarzyszył nam aż do hali Krupowej. Momentami szlak był całkowicie pokryty mokrym śniegiem i lodem, albo dla odmiany błotem i kałużami. 

Czerwonym szlakiem ocieramy do Policy, najwyższego szczytu całego Pasma Policy, szczytu tyleż malowniczego co ciekawego. W XIX wieku szlak przez Policę, tzw. tabakowy chodnik służył przemytnikom tytoniu, w czasie II wojny światowej chronili się tu partyzanci. W 1969 r. na stokach góry rozbił się samolot pasażerski PLL LOT, w katastrofie zginęli wszyscy pasażerowie i członkowie załogi. Miejsce wydarzenia upamiętnia srebrne skrzydło i stosowna tablica pamiątkowa.

Rezerwat im. Zenona Klemensiewicza (językoznawcy, który zginął w katastrofie samolotu w 1969 r.) chroni wspaniały górski bór świerkowy i największego amatora skrzydlatych lokatorów świerka - dzięcioła trójpalczastego.

Polica - Hala Krupowa - Skawica

I teraz wędrujemy lekko w dół, zerkając na zasłoniętą przez drzewa panoramę Babiej Góry. Zwiększone natężenie innych wędrowców to nieomylny znak, że zbliżamy się do schroniska. Schronisko na Hali Krupowej powstało w 1955 r. na miejscu spalonego w 1944 r. przedwojennego schroniska. 

Nawet się nie rozglądamy, tylko od razu zajmujemy kolejkę i juz po chwili wcinamy pierogi, żurek i szarlotkę, która w moim osobistym rankingu szarlotek ze schronisk górskich zajmuje mocną pozycję.

Po jedzeniu przyszedł czas na podziwianie okolicy. Przede wszystkim - mamy krokusy! Może nie tak okazałe jak w Tatrach, ale zdecydowanie milej podziwia się je w kameralnym towarzystwie :)

Gdzieś daleko na horyzoncie majaczy koronka tatr, niestety słabo widoczna, bo pogoda dziś nie sprzyja dalekim panoramom. 

W końcu przyszedł czas nieubłaganego, żegnamy się ze schroniskiem i ruszamy w drogę powrotną, niebieskim szlakiem do Skawicy.

Zdradzę Wam, że schodzenie to nie jest to, co lubię najbardziej. Droga dłuży się, a kolana i stopy pracują na pełnych obrotach. Dlatego z radością witam cel. 

Pokonaliśmy około 18 km.